Süpermen’in aslında insanüstü bir canlı olarak adında “insan” göndermesi olması başlı başına bir çelişki; Süperadam! Yani, önce adamsın Süpermen… Ama süpersin. Bir kere uçuyorsun. Çağırdığımızda nerede olsan duyuyor, yardıma koşuyorsun. Aslında sadece insan olsan; böyle her çağırdığımızda yardıma koşan, insanın iyiliğinden başka bir şey düşünmeyen; karşılıksız iyilik eden sıradan bir adam olsan bu kadar sevilmezdin diğer insanlar tarafından. Enayi derlerdi sana. “Ensesine vur lokmasını al” derlerdi, şapşal derlerdi; en iyi ihtimalle de saf…
Sen de gayet iyi biliyorsun ki, ne kadar iyi yürekli bir kahraman olsan da sevilme nedenin bu değil. Süper olduğun için seviyorlar seni. Onlardan daha güçlü olduğun için “iyi geçinelim” diyorlar, “neme lazım; yarın tersine denk gelir; biz de sakata gelmeyelim” diyorlar. Aslında senden korkuyorlar. Hele bir kriptonitsiz kal, elden ayaktan düş; bak nasıl muamele ediyor bu insanoğlu sana…
Quentin Tarantino; Kill Bill’in bir sahnesinde Bill karakterini Süpermen üzerine konuşturur. Bill, tam karşısında oturan; delice aşık olduğu ve aşık olduğu için onu güçsüz, aciz bırakmış Beatrix Kiddo’yu az sonra yok etmeyi tasarlarken anlatır…
Süper kahraman mitolojisine göre bir süper kahraman ve bir alt kimlik vardır. Batman aslında Bruce Wayne, Örümcek Adam aslında Peter Parker'dır. O karakter sabah uyandığında Peter Parker'dır. Örümcek olmak için bir kostüm giyer. İşte Süpermen bu noktada diğerlerinden ayrılır. Çünkü Süpermen, Süpermen olarak doğmuştur. Üzerindeki büyük "S" harfli kıyafeti, Kent ailesi onu bir bebek olarak bulduğunda içinde sarılı olduğu battaniyedir. Clark Kent'in kıyafetleri ise - gözlükleri, takım elbisesi - asıl kostümdür. Süpermen'in aramıza karışabilmek için giydiği kostümdür. ‘Clark Kent’, Süpermen'in gözlerindeki ‘insan’ yansımasıdır. Peki Clark Kent'in özellikleri neler? O güçsüz... Kendinden emin değil... Korkak... Clark Kent, Süpermen'in gözünden insanlığın bir eleştirisidir…
Süper olmak… Kimin kimi süper gördüğüne göre değişir. Çıkarcı, içten pazarlıklı, kendinden zayıfları hakir gören, kendi gibi olmayanları yargılayan, insanı insan olduğu için sevme mertebesine gelmemiş insanoğlu için “süper” itaat edilmesi gereken bir şeydir. Birinden ne kadar korkuyorsa onu o kadar yüceltir. Biri kendisinden ne kadar zayıfsa o kadar ezer. İnsan özü itibariyle hiç “süper” bir şey değildir. Bu yüzden kanunlar, yönetmelikler, anayasalar, dinler vardır. İnsanı insandan korumak gerekir. Süper kahramanlar kanunun gücü yetmediği yerde devreye girer. Adaleti sağlar, zayıfı korur. Süper kahramanların dini, ırkı yoktur. Çünkü süper kahraman insanüstü olmak durumunda kalmıştır insanın acizliği ve nefreti karşısında.
Bilinçaltınızdaki en “süper” imge Tanrı’dır. Yobazlar korkar Tanrı’dan; yaratılanı yaratandan ötürü sevdiğiniz gün ancak siz de yaratıcının bir parçası olursunuz. Clark Kent gider, Süpermen gelir. Ama bu ezbere okunan bir dua değildir; süper mesai ister.
Kendini insanlığın mutluluğuna adamış Kriptonlu Süpermen ve iyi yürekli E.T.’den sonra gelen uzaylıların iyi olanına denk geldiniz mi hiç? Hep dünyayı ele geçirmeye çalışırlar, savaşçıdırlar, yok ederler. Uzaylıya, yani diğer bir deyişle insanüstü olarak tasavvur edilen canlılara karşı duyulan korkunun temelinde insanın yetersizliği vardır. İnsan ne olursa olsun yaşamaya, güçü yetiyorsa yaşamak için öldürmeye kodlanmış zavallı bir yaratıktır. Bu nedenle süper de olamaz, kahraman da…
Ya biz Türkler… Neden tam manasıyla Türk süper kahraman yok, hiç düşündünüz mü? Kara Murat, Karaoğlan, Battal Gazi, Malkoçoğlu, Tarkan; hatta Dünyayı Kurtaran Adam… Hepsi insandır, hepsi ölümlüdür. Daha kötüsü hepsi savaşçıdır. İnsanüstüymüş gibi gösterilen kimi özelliklerine; mesela bir zıplayışta surların üstüne konmalarına, bir kılıç darbesiyle 20 Bizans askerini yere sermelerine güler geçeriz; çünkü onlar insandır. Biliriz ki bir insan bunu yapamaz. Ama milletçe kahramanızdır hepimiz. Bu nedenle tarihimizde yaptığımız hatalarla yüzleşemez, gerçek kahramanlarımıza da sahip çıkamayız. Bize, uygarlığın kralını getirse uzaylı kafasına taş atarız. Ama daha mutlu bir ülkede yaşamak için taşın altına elimizi sokmak yerine biri gelsin bizi kurtarsın isteriz. Bir süper kahraman!
Tıpkı cennet ve cehennem gibi süper kahraman da bu dünyadadır evet! Ama onurludur, sözünün eridir, dürüsttür, yardımseverdir, ilkelidir, gücün karşısında eğilip bükülmez, zayıfın üstüne basıp geçmez, doğru bildiğinden şaşmaz, savaşmaz, öldürmez… Her sabah kalkar; aynaya bakar ve gördüğü yüze tükürmeyi göze almak yerine kaybetmeyi tercih eder ve işte o zaman insan olur. Süper olur!
