Türkiye’de “yaz şarkısı” dediğimiz şey; aslında kapı gıcırtısında oynama eğiliminde olan kimi insanlara kapı gıcırtısından biraz daha iyi bir seçenek sunma çabası. Yani yaz şarkısı gerçekten bu yaz çıkan “en iyi şarkı”ya işaret etmiyor maalesef. Bir kategori açacak olsam yabancılar da anlasın diye şöyle derdim: “oriental disco trash”.
Tarkan/Sevdanın Vuruşu: Kötü bir şarkı değil ama asla Tarkan’ın ihtiyacı olan sihirli değnek de değil. Tarkan’ın taklitlerinin bile daha iyi yaz şarkısı adayları var. Tarkan da kendini taklit ediyor zaten ama olmuyor.
Demet Akalın/Tecrübe: Pek de tecrübe konuşuyormuş gibi gelmedi bana. Daha da kolayına kaçsın isterse; sadece sözlerini değiştirsin şarkıların, nasıl olsa dinliyoruz.
Serdar Ortaç/Poşet: Serdar Ortaç’a hakkını teslim etmek lazım, bu ülkenin hit fabrikasıdır. Zamanında iyi şarkılar da yazmıştır ama Poşet gerçekten fabrikasyon; iyi bir Serdar Ortaç şarkısı bile değil.
Hande Yener/Sopa: Şarkı olarak baktığımızda 4 aday arasında en iyisi. Hande Yener elektro pop semalarından yere inerken biraz olsun müzik getirebilmiş yanında.
