Her şeyden önce çok iyi bir arkadaşım, dünya güzeli bir insan Melis. Gazetecilikten gelen hukukumuzun da ötesinde sevdiğim iyi bir kalp. Spitney Bears'ta, Üçnoktabir'de; Bronx'ta, Mojo'da dinlemeye doyamadığımız ve içimizi açan insan. Bir süre önce Mehmet Demirdelen ve Malt'tan da tanıdığınız Cenk ve Barış'la birlikte Üçnoktabir albümünü çıkardı Melis. Benim çok sevdiğim bir albümdü. Ama hiçbir zaman Melis'in bir rock vokalisti olabileceğini düşünmedim. Birincisi kendisinin buna gönlü yok. İkincisi sesinin ve vokal üslubunun yatkınlığı yok. O da benimle aynı fikirde olduğunu söyledi defalarca. Sonra da benden gizli :) kaydettiği yeni albümünü dinledik birlikte. Çok fazla detaya girmeyeceğim, erken daha çünkü. Ama şu kadar bilgi vereyim; söz yazarlığı açısından hikaye anlatıcılık formuna daha yakın, kadının içsel meselelerinden belirgin biçimde söz eden şarkılar. Akustik bir sound, son derece yumuşak ve piyanonun ya da gitarın liderlik ettiği düzenlemeler. Düzenlemeler birden fazla aranjörün elinden çıkma. Şarkılar tamamen Melis'e ait. Birşeye benzeterek tanımlamak istemiyorum. Ama kadın, yumuşak bir vokal, piyano ağırlıklı bir müzik. Şimdi şirket belirleme aşamasında, ardından klip gelecek umuyoruz. Ben dinledim ve bana çok iyi hissettirdi şarkılar. Ticari olur olmaz bilmiyorum ama Melis o albümün şarkılarını bir yerde çalıp söylerse eminim ki ben sık sık orada olacağım...
